ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﺏ ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﮐﻤﺪﺵ ﺭﻓﺖ و ﺗﻘﻮﻳﻢ ﮐﻮﭼﮑﯽ ﮐﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﺑﻪ ﺍﻭ ﺩﺍﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻭﺭﺩ.
ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺑﻪ ﺗﺎﺭﻳﺦ ﺁﻥ ﺭﻭﺯ ﮐﺮﺩ و ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺩﺍﺩ ﺯﺩ ﻓﻘﻂ ﻳﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﻳﮕﻪ ﻣﻮﻧﺪﻩ.ﭼﻨﺪ ﺗﺎ ﺍﺯ ﻫﻢ ﺧﻮﺍﺑﮕﺎﻫﯽ ﻫﺎﺵ ﺑﺎ ﺻﺪﺍﯼ دﺍﺩ ﺍﻭ ﺑﻴﺪﺍﺭ ﺷﺪﻧﺪ و ﺷﺮﻭﻉ ﮐﺮﺩﻧﺪ ﺑﻪ ﺳﺮ ﺻﺪﺍ:((ﭼﻪ ﻣﺮﮔﺘﻪ ﺑﺰﺍﺭ ﺑﺨﻮﺍﺑﻴﻢ ﻣﺎ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺯ ﺩﺳﺖ ﺗﻮ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻴﻢ.))
ﻣﺠﺘﺒﯽ ﻫﻴﭻ ﭼﯽ ﻧﮕﻔﺖ.ﺗﻘﻮﻳﻢ ﺭﻭ دﺭﻭﻥ ﮐﻤﺪ ﮔﺬﺍﺷﺖ و ﺭﻓﺖ ﺭﻭﯼ ﺗﺨﺖ ﺩﺭﺍﺯ ﮐﺸﻴﺪ و ﺑﻪ ﻓﺮﺩﺍ و ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭﻩ ﺳﺎﺭﺍ ﺭﺍ ﺑﻌﺪ ﺍز ﭼﻨﺪ ﻣﺎﻩ ﺑﻴﺒﻨﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.ﻣﺠﺘﺒﯽ و ﺳﺎﺭﺍ ﻗﺮﺍر ﺑﻮﺩ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﮐﻨﻨﺪ.ﺩﺭ ﻭﺍﻗﻊ ﻳﮑﯽ ﺍﺯ ﺷﺮﻁ ﻫﺎی ﺍﺯﺩﻭﺍﺝ ﺁﻥ ﻫﺎ ،ﮐﻪ ﭘﺪﺭ ﺳﺎﺭﺍ ﮔﺬﺍﺷﺘﻪ ﺑﻮﺩ، ﻫﻤﻴﻦ ﺍﺗﻤﺎﻡ ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ ﺑﻮﺩ.
ﻣﺤﺘﺒﯽ ﺩو ﻣﺎﻩ ﺑﻮد ﮐﻪ ﺧﺒﺮﯼ ﺍﺯ ﺳﺎﺭﺍ ﻧﺪﺍﺷﺖ.ﻧﻪ ﺗﻠﻔﻨﯽ و ﻧﻪ ﻧﺎﻣﻪ ﺍﯼ.ﺁﺧﺮﻳﻦ ﺑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﺭﻭ ﺩﻳﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻫﻤﺎﻥ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﭘﻴﺶ ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺮﺧﺼﯽ ﺭﻓﺘﻪ ﺑﻮﺩ.
ﺭﻭﺯ ﺁﺧﺮ ﺑﻪ ﻫﺮ ﻧﺤﻮﯼ ﮐﻪ ﺑﻮﺩ ﮔﺬﺷﺖ.ﺷﺐ ﮐﻪ ﺷﺪ ﻣﺠﺘﺒﯽ ﻫﻤﻪ ی ﻭﺳﺎﻳﻠﺶ ﺭﺍ ﺟﻤﻊ ﮐﺮﺩ و ﺩﺭﻭﻥ ﺳﺎﮎ ﭼﻴﺪ. ﺍن ﺷﺐ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﺧﻮﺍﺑﺶ ﻧﺒﺮﺩ.
ﺻﺒﺢ ﮐﻪ ﺷﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺧﺪﺍﺣﺎﻓﻈﯽ ﺑﺎ ﺩﻭﺳﺘﺎﻥ ﺍﺯ ﭘﺎﺩﮔﺎﻥ ﺧﺎﺭﺝ ﺷﺪ. ﻳﮏ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺗﺮﻣﻴﻨﺎﻝ ﺭﻓﺖ. ﺩﺭ ﺁﻥ ﺠﺎ ﺑﺎ ﻫﺰﺍﺭ ﺯﺣﻤﺖ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﻳﮏ ﺑﻠﻴﻂ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺗﻮﺑﻮﺳﯽ ﮐﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﺑﻮﺩ ﻳﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﻳﮕﻪ ﺣﺮﮐﺖ ﮐﻨﺪ ﮔﻴﺮ ﺑﻴﺎﺭﻩ.
ﺳﻮﺍﺭ ﺍﺗﻮﺑﻮﺱ ﺷﺪ و ﺑﻪ ﺩﻧﺒﺎﻝ ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺷﻤﺎﺭه ی 9 ﮔﺸﺖ.ﺻﻨﺪﻟﯽ ﺭﺍ ﭘﻴﺪﺍ ﮐﺮﺩ و ﻧﺸﺴﺖ.ﺩﺭ ﺭﺍه ﻓﻘﻂ ﺑﻪ ﺳﺎﺭﺍ و ﻟﺤﻀﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﻗﺮﺍر ﺑﻮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺒﻴﻨﺪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.
ﺯﻣﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﻭ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺳﻴﺪ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﺤﻮﻳﻞ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺳﺎﮐﺶ ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺩﺭ ﺧﺮﻭﺟﯽ ﺭﻓﺖ.
ﮐﻨﺎﺭ ﺧﻴﺎﺑﺎﻥ ﺍﻳﺴﺘﺎﺩ و ﻳﮏ ﺗﺎﮐﺴﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﻓﺖ.
ﺯﻧﮓ ﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺯﺩ.ﺻﺪﺍﯼ ﻣﺎﺩﺭش ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ ﮐﻪ ﻣﯽﮔﻔﺖ :((ﮐﻴﻪ)). ﺑﺎ ﺷﻨﻴﺪﻥ ﺻﺪﺍﯼ ﻣﺎﺩﺭ ﺳﺎﮎ ﺍﺯ ﺩﺳﺘﺶ ﺍﻓﺘﺎﺩ و ﺑﻪ ﻣﺤﺾ ﺍﻳﻦ ﮐﻪ ﻣﺎﺩﺭﺵ ﺩﺭ ﺭﺍ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻣﺤﮑﻢ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﮔﺮﻓﺖ. ﻫﺮ ﺩﻭ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﺷﺎﺩﯼ ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻫﻢ ﮔﺮﻳﺴﺘﻨﺪ.
ﭘﺪﺭ ﮐﻪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺁﻣﺪن ﭘﺴﺮﺵ ﺷﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺩﻡ ﺩﺭ ﺧﺎﻧﻪ ﺁﻣﺪ. ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﭘﺪﺭ ﺭﻓﺖ و ﺩﺳﺖ ﭘﺪﺭش ﺭﺍ ﺑﻮﺳﻴﺪ. ﭘﺪﺭش ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ : (( ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﺕ ﻣﺮﺩﯼ ﺷﺪﯼ.))
ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺧﻨﺪﻳﺪ و ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺍﺗﺎﻗﺶ ﺭﻓﺖ. ﻟﺒﺎس ﻫﺎﻳﺶ ﺭﺍ ﻋﻮﺽ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺩﺳﺘﯽ ﺑﻪ ﺳﺮ و ﺭﻭﯼ ﺧﻮﺩ ﮐﺸﻴﺪ. ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺁﻣﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﻣﻮﺗﻮﺭﺵ ﮐﻪ ﺩﺭ ﮐﻨﺞ ﺣﻴﺎﻁ ﺑﻮﺩ ﺭﻓﺖ. ﻻﻳﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﮔﺮﺩ ﺧﺎﮎ ﺭﻭﯼ ﺁﻥ ﻧﺸﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺪﺕ ﺩﻭ ﻣﺎه ﮐﺴﯽ ﺑﻪ ﺁﻥ ﺩﺳﺖ ﻧﺰﺩﻩ ﺑﻮﺩ.ﺩﺳﺘﻤﺎﻟﯽ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺗﻤﻴﺰ ﮐﻨﺪ. ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻤﻴﺰ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺻﺪﺍﯼ ﭘﺪﺭﺵ ﺭﺍ ﺷﻨﻴﺪ: ((ﮐﺠﺎ ﺑﺎ ﺍﻳﻦ ﻋﺠﻠﻪ؟))
ﻣﺠﺘﺒﯽ ﮔﻔﺖ: (( ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺑﻪ ﺩﻳﺪﻥ ﺳﺎﺭﺍ ﺑﺮﻭﻡ.))
_ ﺑﻴﺎ ﺣﺎﻼ ﺑﺸﻴﻦ ﻳﮏ ﭼﺎﻳﯽ ﺑﺨﻮﺭ ﺗﺎ ﺧﺴﺘﮕﯽ ﺍﺕ ﺩﺭ ﺑﺮﻩ. ﻭﻗﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﻫﺎ ﺯﻳﺎﺩ ﺍﺳﺖ.
ﻣﺠﺘﺒﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﮐﺮد ﮐﻪ ﭘﺪﺭش ﻣﻄﻠﺒﯽ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﻴﮑﻨﺪ.
_ ﻧﻪ ﭘﺪﺭ ﺧﺴﺘﻪ ﻧﻴﺴﺘﻢ.ﺳﺮﻳﻊ ﺑﺮ ﻣﻴﮕﺮﺩﻡ.
ﻣﻮﺗﻮﺭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ و ﺑﻪ ﺑﻴﺮﻭﻥ ﺭﻓﺖ و ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ. ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﺎﻧﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﺭﻓﺖ.ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﮐﻮﭼﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﺭﺳﻴﺪ، ﺻﺤﻨﻪ ی ﺑﺎﻭﺭ ﻧﮑﺮﺩﻧﯽ ﺭﻭ ﺩﻳﺪ ﺳﺎﺭﺍ ﺩﺭ ﻟﺒﺎﺱ ﻋﺮﻭﺱ ﺑﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﻳﮏ ﻣﺮﺩ ﺩﻳﮕﺮ.ﺩﺭ ﺟﺎ ﺧﺸﮑﺶ ﺯﺩ.
ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﺪ.ﺳﺎﺭﺍ ﮐﺴﯽ ﮐﻪ ﺍﻳﻦ ﻫﻤﻪ ﻣﺪت ﺑﻪ ﭘﺎﯼ ﺍﻭ ﻣﻮﻧﺪﻩ ﺑﻮﺩ ﻧﺘﻮﺍﻧﺴﺘﻪ ﺑﻮد ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﺩﻳﮕﺮ ﺻﺒﺮ ﮐﻨﺪ.
ﻋﺼﺒﺎﻧﯽ ﺷﺪ. ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﺮﻩ ﺩﻋﻮﺍ ﺭﺍﻩ ﺑﻴﻨﺪﺍﺯﻩ و ﻋﺮﻭﺳﯽ ﺭﻭ ﺧﺮﺍﺏ ﮐﻨﻪ ﻭﻟﯽ ﻋﺸﻘﺶ ﺑﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﻣﺎﻧﻊ ﺍﻭﻥ ﺷﺪ. ﻧﻤﯽ ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺑﺒﻴﻨﻪ ﮐﻪ آﺑﺮﻭﯼ ﺳﺎﺭﺍ ﺑﺮﻩ.
ﻣﻮﺗﻮﺭﺵ ﺭﺍ ﺭﻭﺷﻦ ﮐﺮﺩ و ﺑﻪ ﺳﺮﻋﺖ ﺍﺯ ﺁﻧﺠﺎ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ.
ﺩﺭ ﺭﺍﻩ ﻫﻤﺶ ﺑﻪ ﺍﻳﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﻴﮑﺮﺩ ﮐﻪ ﺳﺎﺭﺍ ﭼﻄﻮﺭ ﺗﻮﻧﺴﺖ ﺍﻳﻦ ﮐﺎﺭ ﺭﻭ ﺑﺎ ﺍﻭ ﺑﮑﻨﻪ.ﺁﻥ ﻗﺪﺭ ﺑﻪ ﻓﮑﺮ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ ﮐﻪ ﻳﺎﺩﺵ ﺭﻓﺖ ﺑﺎﻳﺪ ﺳﺮ ﭘﻴﭻ ﺑﭙﻴﭽﻪ و... .